تاریخ، عبرت آموز روابط چین و آمریکا

به گزارش «راهبرد معاصر»؛ 80 سال از پیروزی چین در جنگ مقاومت مردمی علیه تجاوز ژاپن می‌گذرد. ​​گرچه شدت آتش این انبار باروت هشت دهه پیش فروکش کرد، اما تاریخ همچنان در حافظه جمعی ما حضور قوی دارد. صلح چیزی نیست که طبیعت آن را تحمیل کرده باشد؛ بلکه دستاورد مبارزه یک نسل برای دستیابی به عزت و کرامت است.

ما هنوز نبرد ببرهای پرنده با نیروهای ژاپنی در آسمان چین و غیرنظامیان را که جان خود را برای نجات خلبانان آمریکایی سرنگون شده به خطر می‌انداختند، به یاد داریم

ما هرگز اقدامات قهرمانانه مردم چین و آمریکا را در مبارزه با فاشیسم در جنگ جهانی دوم فراموش نخواهیم کرد. امروزه، رابطه چین و ایالات متحده یکی از مهم ترین مشارکت‌های دوجانبه است، زیرا تعامل این دو قدرت به طور مستقیم تعیین می‌کند آیا جهان از ثبات برخوردار یا شاهد اختلاف و درگیری خواهد بود. در روابط فعلی چین و آمریکا نمی‌توان وزن تاریخ را نادیده گرفت و نمی‌توان از فشار واقعیت فرار کرد.

سال‌های اخیر روابط دو طرف با چالش‌های واقعی روبرو شده است، زیرا واشنگتن به تهدید به اعمال تعرفه علیه چین، اعمال تحریم‌های فناوری و کنترل صادرات و به کارگیری مانورهای ژئوپلیتیکی سنتی، ازجمله تجمع نیروهای نظامی در اطراف چین متوسل شده که تنش‌های منطقه‌ای را افزایش داده است.

چرا کار به اینجا کشیده شد؟ بخش بزرگی از پاسخ در فراموشی تاریخ نهفته است. برخی فراموش کرده‌اند آمریکایی‌ها و چینی‌ها زمانی رفیق بودند و با هم با مرگ و زندگی روبرو می‌شدند، زمانی که صلح به عنوان کالایی برای معامله، مزیت راهبردی تلقی می‌شد.

80 سال بعد، ما هنوز نبرد ببرهای پرنده با نیروهای ژاپنی در آسمان چین و غیرنظامیان را که جان خود را برای نجات خلبانان آمریکایی سرنگون شده به خطر می‌انداختند، به یاد داریم. در میدان‌های نبرد میانمار، پیاده‌نظام چینی دوشادوش نیروهای آمریکایی جنگیدند و جوانان دو کشور جان خود را فدا کردند. این جملات فقط در کتاب‌های درسی نبودند؛ آنها واقعیت تفاوت میان مرگ و زندگی را مجسم می‌کردند.

پس از پایان جنگ، ایالات متحده منافع خودخواهانه‌ای دنبال کرد که به شدت نگران‌کننده بود. نکته قابل توجه اینکه واشنگتن مخفیانه از جنایتکاران جنگی ژاپنی در برابر واحد ۷۳۱ که آزمایش‌های وحشتناکی روی انسان در چین انجام می‌دادند، محافظت می‌کرد. این جنایتکاران مستحق مجازات شدید بودند، اما ایالات متحده صرفاً با به دست آوردن داده‌های تجربی، به آنها کمک کرد تا از عدالت فرار کنند. ایالات متحده از پیروزی خود در جنگ برای ایجاد جای پای راهبردی سوءاستفاده، در حالی که ژاپن از حمایت آمریکا برای پنهان کردن نقش خود به عنوان آغازگر جنگ استفاده کرد.

چگونه کسی می‌تواند بدون به یاد آوردن تاریخ، واقعاً برای صلح ارزش قائل شود؟ بسیاری از مشکلاتی که امروزه روابط چین و آمریکا را احاطه کرده، عمدتاً ناشی از محاسبات راهبردی غلط و اشتباه جدی سیاست‌گذاران آمریکایی است که درس‌های تاریخ را نادیده گرفته‌اند.

چین پیوسته تأکید می‌کند، آمریکا باید احترام متقابل، همزیستی مسالمت‌آمیز و همکاری برد-برد را دنبال کنند (اصولی که از تجربه تاریخی نشئت گرفته است). اگر دو کشور بتوانند علیه فاشیسم متحد شوند، بی تردید می‌توانند برای مقابله با چالش‌های جدید امروز نیز دست در دست هم دهند.

تاریخ همچنان بزرگترین کتاب درسی بشریت است. بیایید آن را با دقت بخوانیم، نه تنها برای رفاه مردم چین، بلکه برای آینده تمام بشریت.